Opieka i przechowywanie

Pojemnik

Karaczany B. dubia muszą być trzymane w pojemnikach o gładkich i w miarę możliwości pionowych ściankach. Pomimo tego, że owady nie wspinają się po gładkich powierzchniach, aby nie mogły wydostać się ze środka pojemnik musi być odpowiednio zabezpieczony. Najlepiej nadają się do tego plastikowe pudła. W przypadku dubii pokrywa nie jest wymaga, lecz dla pewności lepiej ją zastosować. Aby zapewnić odpowiednią wentylację, najlepiej wyciąć otwory w przeciwległych bokach oraz w pokrywie pojemnika, a następnie umieścić w nich siatkę aluminiową (dostępną praktycznie w każdym sklepie budowlanym, tzw. moskitierę). Do środka wkładamy wytłoczki po jajkach (w miarę możliwości świeże, nieużywane). Układamy je pionowo – tak, aby odchody mogły swobodnie opadać na dno pudełka.

Ciepło i wilgotność

Karaczany argentyńskie mogą spokojnie przetrwać w temperaturze pokojowej; jednak jeśli zależy nam na wzroście i rozmnażaniu najlepszym przedziałem będzie dla nich 28-34°C. Wilgotność przy rozmnażaniu nie gra już tak wielkiej roli: karaczany bez problemu rosną i mnożą się w przedziale 30-70%. Najlepiej jednak trzymać się środkowej wartości, tzn. około 50%.

Czytaj więcej

Wartości odżywcze karaczanów i różnice między B. dubia, a świerszczami

Potrzeby żywieniowe gadów to skomplikowana kwestia. Zalecenia dotyczące karmienia różnią się w zależności od gatunku. Jest jednak jasne, że wszystkie gady wymagają określonej ilości kalorii, białka, tłuszczu, witamin i minerałów. Ogólnie przyjmuje się, iż gady potrzebują stosunkowo dużej ilości białka i względnie niskiej porcji tłuszczu.

Gadom niezbędne są także witaminy i minerały. Do najważniejszych należą wapń (buduje mocne kości), witamina D3 (usprawnia metabolizm) i fosfor.

Czytaj więcej

Pokarm dla dubii

Istnieją co najmniej dwa powody, by podawać naszym karaczanom odpowiednio dobrany pokarm. Po pierwsze, dzięki właściwej diecie karaczany są zdrowsze, a my możemy cieszyć się lepszymi wynikami hodowlanymi. Po drugie, dobrze odżywione owady przekazują wartości odżywcze stworzeniom, które się nimi żywią.

Wszystkie istoty żywe potrzebują różnorodnego pożywienia. Powinno ono zawierać optymalne ilości białka, tłuszczów, węglowodanów, witamin i minerałów, których zwierzęta potrzebują do utrzymania zdrowia i rozmnażania się. Paradoks trzymania zwierząt, w tym karaczanów argentyńskich i wszystkiego, co je zjada, w niewoli, polega na tym, że z jednej strony zapewnia się im dietę znacznie bogatszą w składniki odżywcze (głównie białka, tłuszcze i węglowodany) niż mogłyby uzyskać na wolności, z drugiej jednak nie otrzymują one tak różnorodnego pożywienia, do jakiego miałyby mają dostęp w środowisku naturalnym (witaminy i minerały). Dlatego, pomimo jak najlepszych chęci, musimy w czasie karmienia podawać naszemu zwierzakowi witaminy oraz wapń (w postaci proszku, którym najlepiej posypać owada).

Czytaj więcej

Jakie zwierzęta można karmić karaczanami argentyńskimi?

Odpowiedź jest bardzo prosta: dubią mogą się żywić praktycznie wszystkie gady! Rozmiary B. dubia wahają się od około 0,5 cm przy wylęgu do około 4-5 cm u osobników dorosłych. Karaczany są doskonałym pożywieniem zarówno dla gadów dziennych, jak i nocnych.

Dubią możemy karmić:

Małe gady – czyli głównie gekony, np. z rodzajów Coleonyx, Strophurus, Stenodactylus, Hemidactylus, z których większość jako osobniki dorosłe osiąga 8-12 cm. Nowonarodzone larwy dubii są idealne dla małych gadów i mają wystarczająco miękkie ciało, aby zwierzęta mogły je łatwo zjeść.

Średniej wielkości gady – dla najbardziej popularnych w Polsce, Pogona vitticeps (agama brodata) i Eublepharis macularius (eublefar lamparci), B. dubia może stanowić podstawę diety na każdym etapie życia. Aby owad mógł zostać łatwo zjedzony, dobierając wielkość karaczanów dla konkretnego zwierzęcia zawsze uwzględniajmy jego rozmiary. Ogólna zasada jest taka: lepiej podawać za małe owady, niż za duże.

Duże gady – wśród zwierząt, które można karmić B. dubia, znajdują się również duże gady (takie jak teju czy warany, mogące osiągać około 150 cm długości). Wymagają one zróżnicowanej diety składającej się z owadów i małych ssaków oraz niewielkiej ilości warzyw i owoców. Dla nich najlepsze będą dorosłe karaczany argentyńskie, ewentualnie osobniki wylinkę lub dwie do dorosłości.

Czytaj więcej

Różnice pomiędzy karaczanami argentyńskimi, a świerszczami

Wraz z rosnącą popularnością Blaptica dubia jako karmówki (zwłaszcza dla gadów) coraz więcej osób zastanawia się nad różnicami pomiędzy najpopularniejszymi owadami karmowymi, tj. świerszczami i karaczanami argentyńskimi. W poniższym materiale przybliżymy kilka istotnych z punktu widzenia hodowcy różnic pomiędzy obydwoma gatunkami. Wyjaśnimy też, dlaczego naszym zdaniem karaczany mają przewagę nad świerszczami.

Świerszcze nieprzyjemnie pachną

Wiele osób zadaje sobie zapewne pytanie, dlaczego świerszcze śmierdzą. Zacznijmy od tego, że świerszcze na żywo nie mają szczególnie nieprzyjemnego zapachu. Należy jednak pamiętać, iż z racji dużych wymagań dotyczących ich rozmnażania i przechowywania owady te mogą być dość kłopotliwe w utrzymaniu. I to właśnie to jest przyczyną opisywanego problemu: swąd towarzyszący rozkładowi martwych świerszczy nie jest przyjemny dla naszych nozdrzy, o czym z pewnością przekonał się niejeden hodowca.

Czytaj więcej

Opieka i przechowywanie

Pojemnik

Karaczany B. dubia muszą być trzymane w pojemnikach o gładkich i w miarę możliwości pionowych ściankach. Pomimo tego, że owady nie wspinają się po gładkich powierzchniach, aby nie mogły wydostać się ze środka pojemnik musi być odpowiednio zabezpieczony. Najlepiej nadają się do tego plastikowe pudła. W przypadku dubii pokrywa nie jest wymaga, lecz dla pewności lepiej ją zastosować. Aby zapewnić odpowiednią wentylację, najlepiej wyciąć otwory w przeciwległych bokach oraz w pokrywie pojemnika, a następnie umieścić w nich siatkę aluminiową (dostępną praktycznie w każdym sklepie budowlanym, tzw. moskitierę). Do środka wkładamy wytłoczki po jajkach (w miarę możliwości świeże, nieużywane). Układamy je pionowo – tak, aby odchody mogły swobodnie opadać na dno pudełka.

Ciepło i wilgotność

Karaczany argentyńskie mogą spokojnie przetrwać w temperaturze pokojowej; jednak jeśli zależy nam na wzroście i rozmnażaniu najlepszym przedziałem będzie dla nich 28-34°C. Wilgotność przy rozmnażaniu nie gra już tak wielkiej roli: karaczany bez problemu rosną i mnożą się w przedziale 30-70%. Najlepiej jednak trzymać się środkowej wartości, tzn. około 50%.

Czytaj więcej