Pokarm dla dubii

Istnieją co najmniej dwa powody, by podawać naszym karaczanom odpowiednio dobrany pokarm. Po pierwsze, dzięki właściwej diecie karaczany są zdrowsze, a my możemy cieszyć się lepszymi wynikami hodowlanymi. Po drugie, dobrze odżywione owady przekazują wartości odżywcze stworzeniom, które się nimi żywią.

Wszystkie istoty żywe potrzebują różnorodnego pożywienia. Powinno ono zawierać optymalne ilości białka, tłuszczów, węglowodanów, witamin i minerałów, których zwierzęta potrzebują do utrzymania zdrowia i rozmnażania się. Paradoks trzymania zwierząt, w tym karaczanów argentyńskich i wszystkiego, co je zjada, w niewoli, polega na tym, że z jednej strony zapewnia się im dietę znacznie bogatszą w składniki odżywcze (głównie białka, tłuszcze i węglowodany) niż mogłyby uzyskać na wolności, z drugiej jednak nie otrzymują one tak różnorodnego pożywienia, do jakiego miałyby mają dostęp w środowisku naturalnym (witaminy i minerały). Dlatego, pomimo jak najlepszych chęci, musimy w czasie karmienia podawać naszemu zwierzakowi witaminy oraz wapń (w postaci proszku, którym najlepiej posypać owada).

Czym najlepiej karmić dubie?

Przede wszystkim pamiętajmy, by unikać karmienia dubii produktami wysokobiałkowymi (jak karma dla psów czy kotów). Należy tego przestrzegać z dwóch powodów:

  • Po pierwsze, z racji na przystosowanie układu pokarmowego karaczanów argentyńskich do żywienia się pokarmem o bardzo małych wartościach odżywczych. Zbyt bogata dieta powoduje przekształcanie nadmiaru białka w kwas moczowy, którego nadmiar gromadzi się w organizmie, w skrajnych przypadkach powodując nawet śmierć karaczanów.
  • Po drugie, nagromadzony kwas moczowy jest przekazywany wraz z karaczanem zwierzakowi, który się nim żywi. Nadmiar kwasu moczowego może z kolei powodować u gadów dnę moczanową.

W diecie karaczanów argentyńskich najbezpieczniejsze są pokarmy jak najmniej przetworzone, np. suszony chleb, bułka tarta, różnego rodzaju płatki (owsiane, kasze, otręby) itd. Jako źródła wody, witamin i minerałów najlepsze będą owoce i warzywa – zarówno świeże, jak i suszone. Mogą to być np. jabłka, marchew, buraki, ziemniaki, bataty, ogórki, pomidory, brokuły, rukola czy bazylia.